 | 
 |
Şeyhimin hocası Şeyh Ebû’l Hasan Şâzelî kaddesellâhü sırrahu’l azîz
şöyle dedi:
“Her ne zaman Allah Teâlâ’dan bir ihtiyacımı talep etsem, muhakkak ondan
önce günahımı öne katarım.”
Rasûlüllah sallallâhü aleyhi ve sellem mağarada mahsur kalan üç kişiyi
anlatıldığı hadis için şöyle denilmektedir:
“Onlar bir mağaraya girmiş, ardından mağaranın ağzı bir kayayla
kapanmıştı. Bu üç kişiden her biri, Allah Teâlâ için işlemiş olduğu bir ameli
dile getirerek onunla Allah Teâlâ’ya duâ edecek ve böylelikle mağaranın
kapısının açılmasını ümit edeceklerdi.”[1]
Bende Efendim salla'llâhü aleyhi ve selleme olan sevgimi aracı ederim.
[1] İbn Ataullah
el-İskenderî, trc: Abdullah Mağfur,
Letâifül-Minen Fî Menâkıbı’ş-Şeyh Ebi’l-Abbas ve Şeyhihi Ebi’l-Hasan-
Allah'ın İki Velî Kulu, Üsküdar Yayınevi, Nisan 2011 İstanbul, s. 299