 | 
 |
Gönül kim beytü'l-ahzân-ı fîrâkın Yâ Rasûlallâh
Onu me'vâ edindi iştiyakın Yâ Rasûlallâh
Ben ol ser-tâ-kadem dil-dâdeyim ki râh-ı aşkında
Vücûdum ser-te-ser mest-i vifâkın Yâ Rasûlallâh
Cebînin tâlib-i ruh-sûdegî na'leyn-i pâkinden
Şifâhmı bûse-hâh-ı pây u sâkın Yâ Rasûlallâh
Sözüm yekser temennâ-yi visâlin yâ Habîballâh
Gözüm hûn-âbe-i hicran ırâkın Yâ Rasûlallâh
Sen ol dildâr-ı yektâsın ki oldun hâss mahbubu
Cenâb-ı Hâlık-ı seb’-i tıbâkın Yâ Rasûlallâh
Sen ol hurşîd-i ma'nâsın ki nûrun hîre-nâk eyler
Dü çeşmin şeb-pere tab'-ı nifakın Yâ Rasûlallâh
Sen ol âyîne vü âyînedâr-ı Hazret-i Hak'sın[1]
Değilsin ayrı yoksa iltihâkın Yâ Rasûlallâh
Ahad müştak u hem müştâk-ı minhu Ahmediyyet'dir
Ahaddendir füyûz-ı iştikâkın Yâ Rasûlallâh
Ulüvv-i zâtına pâyân tahayyül hâriç ez imkân
Ki çıktın fevkine bu niih revâkın Yâ Rasûlallâh
Revâk-ı nüh nedir çâbük-süvâr-ı dest-i illâsın
Ki lâyı yaktı geçti ihtirâkın Yâ Rasûlallâh[2]
Be-câh-ı kâbe kavseyn-i mahabbet eyle ben zârı
Rahîk-i vasi ile şîrîn-mezâkın Yâ Rasûlallâh
Hudâ hakkı için lüft et ki hicrinden kulun Tâhir
Dem-â-dem çâşni-senc-i meşâkın Yâ Rasûlallâh
Dürûd-ı bî-hudûd etsin pey-â-pey Hazret-i Hak'tan
Vürûd-ı ravza-i fırûze-tâkın Yâ Rasûlallâh[3]
Kaynak: Tâhirü'l-Mevlevî /Tahir OLGUN, Çilehâne Mektupları, Hazırlayanlar
Cemâl KURNAZ - Gülgün ERİŞEN, Akçağ Yayınları: 128, 1995